Κοπριά ή Λίπασμα: Η επιλογή σχετικά εύκολη, η αλήθεια όμως;

Κοπριά ή Λίπασμα: Η επιλογή σχετικά εύκολη, η αλήθεια όμως;

Στο ερώτημα ” Κοπριά ή Λίπασμα “, η καθημερινή μου επαφή με τους ανθρώπους μέσα από τη δουλεία μου, δημιούργησε την ανάγκη να απομυθοποιήσω μια παρεξήγηση που υπάρχει σχετικά με το τι είναι τα λιπάσματα και ποια η χρησιμότητα αυτών.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ένα φυτό για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί χρειάζεται το φως και το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας, καθώς και το νερό και τα θρεπτικά στοιχεία από το έδαφος. Τα παραπάνω μέσα από ένα πολύπλοκο μηχανισμό, μας δίνουν την φωτοσύνθεση, προϊόντα της οποίας είναι οι χημικές ενώσεις. Αυτές είναι χρήσιμες για κάθε διεργασία που ένα φυτό χρειάζεται να κάνει (ανάπτυξη, καρπόδεση, μεγάλωμα των καρπών κτλ).

Από τα παραπάνω το φως και το διοξείδιο του άνθρακα υπάρχουν άφθονα στην ατμόσφαιρα. Το νερό και να μην υπάρχει σε επάρκεια μπορούμε να το προσθέσουμε εύκολα (το πόσο διαθέσιμο είναι τώρα πια είναι κάτι άλλο).

Τι απομένει λοιπόν; Τα θρεπτικά στοιχεία. Αυτά υπάρχουν στο έδαφος σε διάφορες συγκεντρώσεις, άλλοτε επαρκείς για τα φυτά και άλλοτε όχι. Όταν λοιπόν ένα φυτό δεν έχει επαρκή ανάπτυξη αρχίζει το πρόβλημα: να προσθέσουμε λίπασμα ή κοπριά;

Την εποχή των παππούδων και των πατεράδων μας η λύση ήταν εύκολη. Κοπριά. Αυτό γιατί, όπως και σε κάθε τομέα της τότε καθημερινότητας δεν υπήρχαν τα μέσα και η τεχνογνωσία για την παραγωγή λιπασμάτων και τα λίγα που κυκλοφορούσαν, είτε δεν μπορούσαν να φτάσουν εύκολα στα χωριά, είτε είχαν απαγορευτική τιμή και σίγουρα η ποιότητα τους δεν ήταν η καλύτερη. Η λύση προφανής. Λίπανση με τα υπολείμματα από τα προβατάκια, τις αγελαδίτσες και τις κοτούλες. Τα αποτελέσματα και πάλι προφανή: ανάπτυξη των φυτών! Έτσι στο πέρασμα των χρόνων το απόφθεγμα ένα: ανάπτυξη φυτών = κοπριά,  λίπασμα = κακό και ακριβό. Η πεποίθηση αυτή λοιπόν εξακολουθεί και σήμερα. Είναι όμως σωστή;

Ένα μειονέκτημα των σύγχρονων φρούτων και λαχανικών είναι η γεύση. Για να μπορέσουμε να έχουμε μεγαλύτερη και καλύτερη συντήρηση αυτών από το χωράφι μέχρι το τραπέζι μας, δημιουργήθηκαν καινούργιες ποικιλίες, οι οποίες όμως υστερούν σε αυτή. Έτσι ένα ακόμη λάθος συμπέρασμα είναι προφανές. Οι ποικιλίες των χωριών μας έχουν κρατήσει τη γεύση γιατί χρησιμοποιούμε κοπριά, ενώ οι μεγάλοι παραγωγοί που χρησιμοποιούν λιπάσματα παράγουν άγευστα και επικίνδυνα προϊόντα.

Ας το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Οι  σύγχρονες ανάγκες για όλο και μεγαλύτερη παραγωγή, αφαιρούν καθημερινά μεγάλες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων από το έδαφος. Ένας παραγωγός για να τα αναπληρώσει χρησιμοποιεί τα λιπάσματα. Οι τύποι και οι αναλογίες που αυτά υπάρχουν εξασφαλίζουν σε μεγάλο βαθμό, τώρα πια, την επιτυχία της καλλιέργειας.

Τι είναι όμως αυτά; Δεν είναι τίποτε παραπάνω από χημικές ενώσεις που προσφέρουν τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία στο φυτό. Δεν είναι δηλητήρια. Ούτε και ευθύνονται όταν βρίσκονται στις σωστές αναλογίες στο έδαφος για την γεύση. Και πιστέψτε με στην σύγχρονη καλλιέργεια οι αναλογίες αυτές δεν είναι δύσκολο να βρεθούν. Έτσι όταν το καρπούζι μας, μυρίζει κολοκύθι δεν ευθύνεται το λίπασμα. Άλλοι είναι οι παράγοντες που παίζουν ρόλο.

Ένα αγαπημένο μου παράδειγμα για να πείσω κάποιον για αυτό είναι το εξής: αν η κοπριά  ήταν η λύση, τότε οι εταιρίες λιπασμάτων δεν θα δαπανούσαν εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο στην έρευνα για την παραγωγή όλο και ποιοτικότερων προϊόντων, αλλά θα είχαν σαν στόχο την εξέλιξη τεράστιων αγελάδων οι οποίες θα μας έδιναν τεράστιες ποσότητες κοπριάς καθημερινά!

Και εδώ υπεισέρχεται και ένας άλλος παράγοντας. Έχετε ιδέα οι τροφές με τις οποίες ταΐζονται τα σύγχρονα ζώα τι περιέχουν; Χημικά βελτιωτικά για πάχυνση, οστεάλευρα και πολλά άλλα. Όπως είναι φυσιολογικό όμως αυτά περνούν στον οργανισμό των ζώων. Γνωρίζεται όμως ότι το ένα τρίτο από την κοπριά περιέχει μικροοργανισμούς προερχόμενους από τα έντερα των ζώων οι οποίοι φυσικά και δεν έχουν καμία σχέση με την φυτική παραγωγή; Καλό θα ήταν να προβληματιστούμε λοιπόν λίγο πάνω σε αυτό.

Ένας ακόμη παράγοντας είναι και οι σπόροι των ζιζανίων οι οποίοι μέσα από την κοπριά περνούν στα χωράφια μας ξανά. Για να μην μιλήσουμε για την περίπτωση που η κοπριά μας δεν είναι «χωνεμένη» όπως συνηθίζουμε να λέμε, δηλαδή δεν έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες χημικές διεργασίες και οι αποβολή των ουρικών οξέων με αποτέλεσμα την καταστροφή της καλλιέργειας μας.

Επίσης οι συγκεντρώσεις των στοιχείων που προστίθενται μέσα από την κοπριά είναι άγνωστες με αποτέλεσμα κάποια στοιχεία να είναι σε περίσσεια και άλλα πάλι σε έλλειψη. Αυτό ίσως να μην μας δίνει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Τα παραπάνω θεωρώ πως αποτελούν έναν καλό λόγο για να αναθεωρήσουμε κάποιες αντιλήψεις μας και να προβληματιστούμε. Πόσο δηλητήρια είναι τα λιπάσματα και πόσο αθώα η κοπριά τώρα πια;

George Malamidis

Επικοινωνία

Επικοινωνείστε τώρα μαζί μας για να σας λύσουμε άμεσα οποιαδήποτε απορία και να σας προτείνουμε ολοκληρωμένες λύσεις για την καλλιέργειά σας

  • +30 693 242 3770
  • Ράγιο Θεσπρωτίας
  • info@ntorkos.gr
  • Ανοιχτά καθημερινά 08:00-17:00